Zwolnienia indywidualne to problem, z którym rokrocznie mierzą się przedstawiciele przedsiębiorstw z różnorodnych sektorów. Sytuacje te wiążą się z wieloma trudnościami. W niektórych przypadkach niezbędna jest pomoc doświadczonego radcy prawnego.
Zwolnienie indywidualne z przyczyn niedotyczących pracownika
Trudna sytuacja ekonomiczna, brak klientów, utrata ciągłości zleceń, reorganizacja struktur, likwidacja firmy bądź ogłoszenie jej upadłości – to powody, dla których przedsiębiorstwa decydują się na zwolnienie indywidualne z przyczyn niedotyczących pracownika. Zgodnie z ustawą z 14 marca 2003 r. (Dz.U. nr 90, poz. 844 ze zm.) zwolnienia indywidualne przeprowadza się wówczas w trybie grupowym (dotyczy to firm zatrudniających minimum 20 osób). Przepisy jasno definiują kwestie związane z regulacjami w zakresie wypowiadania umów pracowniczych. Takie zwolnienie indywidualne bywa dotkliwe dla osób podlegających szczególnej ochronie, ponieważ znosi zakaz ogólnej zasady związanej z wyłączeniem dopuszczalności rozwiązania stosunku pracy.
Kiedy przysługuje odprawa przy zwolnieniu indywidualnym?
Ustawa z 2003 r. dokładnie precyzuje wytyczne, na podstawie których wypłacana jest odprawa przy zwolnieniu indywidualnym. Kwestie te zależą w głównej mierze od osiągniętego stażu i przedstawiają się następująco:
- jeśli zatrudnienie trwało mniej niż 2 lata, pracownik otrzymuje jednomiesięczne wynagrodzenie,
- jeżeli zwolnienie indywidualne dotyczy osoby, która przepracowała w firmie od 2 do 8 lat, może ona liczyć na wynagrodzenia za okres 2 miesięcy,
- kiedy pracownik był zatrudniony w danej organizacji dłużej niż 8 lat, przysługuje mu trzymiesięczna wypłata.
Zwolnienia indywidualnez przyczyn niedotyczących pracownika a brak odprawy
W sytuacji, gdy można wykazać, że podwładny popełnił błąd (np. naruszył dobre imię firmy), wówczas nie obowiązują ogólne zasady zawarte w ustawie marca 2003 r. W tym wyjątkowym przypadku zwolnienia indywidualne odbywają się bez odprawy, nawet jeśli dochodzi do przekształcenia lub upadłości firmy.